Sprawozdanie z pobytu w Turcji

08. 10.2013

Na rozpoczęcie dnia nasi gospodarze pokazali nam Hippodrom- rozległy plac, na którym znajduje się obelisk Teodozjusza, kolumna odlana z dział zdobytych przez Greków na Persach w bitwie pod Salaminą oraz fontanna cesarza niemieckiego Wilhelma II.

Z Hippodromem sąsiaduje Błękitny Meczet, który ze względu na bardzo długi czas oczekiwania na wejście zobaczyliśmy tylko z zewnątrz.

Z Hippodromu przeszliśmy do Kościoła Mądrości bożej, czyli do Haghii Sophii. Przez niemal tysiąc lat ta imponująca budowla była głównym kościołem wschodniego chrześcijaństwa. Po zdobyciu Konstantynopola przez Turków została przemieniona na meczet na niemal pół tysiąca lat. Obecnie pełni funkcje muzeum, w którym zgodnie współistnieją bizantyjskie, chrześcijańskie mozaiki i muzułmańskie inskrypcje.

Następnie zwiedziliśmy muzeum Panorama 1453. Jest to muzeum chwały tureckiego oręża, dokumentujące zdobycie Konstantynopola. Panoramiczna forma z typowymi dla niej imponującymi efektami wizualnymi, a także efekty akustyczne daje dziwne wrażenie bezpiecznego przebywania pośrodku wielkiej bitwy.

Po krótkiej wizycie w szkole zaproszono nas na tradycyjną turecką herbatę do Biblioteki Abdulbakiego Paszy. Miejsce to zbudowano jako przyszłe mauzoleum dla tego zasłużonego dla społeczności człowieka, on jednak pragnął, by służyło nauczaniu Koranu. Zorganizowano tam wiec szkołę dla dzieci i bibliotekę, a obecnie jest to miejsce wydarzeń kulturalnych, zwłaszcza muzycznych.

Po lunchu zabrano nas na rejs po Bosforze. Podczas rejsu mogliśmy obserwować europejską i azjatycką część miasta, obiekty związane z jego historią i legendami, podziwiać dawną i współczesną architekturę, a także wspaniałe rezydencje, takie jak np. pałac Dolmabahce, gdzie ostatnie lata swego życia spędził Ataturk, narodowy bohater.

Poźnym popołudniem skorzystaliśmy z metra- jego najstarszej na kontynencie europejskim linii, a następnie spacerem udaliśmy się na słynny plac Taksim.

Wieczorem zaproszono nas na kolację i podjęto z iście wschodnią gościnnością. Głównymi daniami były ryby i owoce morza wśród wyśmienitych, bajecznie kolorowych surówek. Informatory turystyczne głoszą, że październik to najlepszy miesiąc dla rybaków, gdyż wówczas wszystkie ryby są dobre. Potwierdzamy.

Pysznym potrawom towarzyszyła oryginalna turecka muzyka, więc wkrótce sporo osób spróbowało tańczyć przy egzotycznych rytmach. I wszystkim się udało.

10. 10. 2013

Dzień rozpoczęliśmy od zwiedzania znajdującego się w pięknym ogrodzie Muzeum  Historii Nauki
 I Technologii Islamu. Eksponaty, szkice, makiety i filmy dają świadectwo wielkim osiągnięciom nauki Islamu w zakresie medycyny, matematyki, astronomii, nawigacji, a nawet zamków szyfrowych
i zabawek mechanicznych.

Ostatnim zwiedzonym przez nas miejscem był pałac Topkapi- była siedziba sułtanów i centrum administracyjne, składający się z wielu budynków wśród pięknych ogrodów. W Topkapi znajdują się również cenne relikwie religii muzułmańskiej.

Punkty widokowe dały nam możliwość  podziwiania panoramy pięknego miasta-pożegnalnego spojrzenia.

Po zakończeniu zwiedzania wróciliśmy do hotelu, skąd wkrótce odwieziono nas na lotnisko. Tam pożegnaliśmy się z naszymi gospodarzami z nadzieją, że spotkamy się w Bochum.

                                                                                                                                                                               Alina Deja 

 09.10.2013

Środa 09.10.2013 rozpoczęliśmy spotkaniem w Zeintinburnu Ozel Egitim Uygulama Merkezi, czyli szkole dla uczniów z trudnościami w uczeniu się. Spotkanie odbyło się w pokoju nauczycielskim tejże szkoły pomiędzy grupą nauczycieli z Niemiec, Turcji i Polski.

Tematem spotkania były założenia projektu oraz czas ich realizacji poprzez zaangażowanie różnych grup uczniów z trzech krajów. Spotkanie robocze trwało około trzech godzin. Omawiano  różne koncepcje ewaluacji projektu. Brano pod uwagę formy muzyczne bardzo różnorodne treściowo od musicalu, form teatralnych poprzez występy grup muzycznych    i prezentacje poznawcze dotyczące kultury muzycznej wybranych krajów Unii. Autorem tego ostatniego był koordynator projektu Sascha Uszbal. Projekt w fazie końcowej przewiduje więc prezentację i ekspresję poprzez pokazanie kultury, zwyczajów wybranych krajów    z uwzględnieniem warstwy muzycznej, w tym rytmu.

Nauczyciele z Niemiec, Turcji i Polski zostali zaproszeni na występ artystyczny uczniów tureckiej szkoły. Repertuar obejmował śpiew piosenek tureckich ale także jednej polskiej   i niemieckiej przez chór uczniów. Dodatkowo uczniowie zaprezentowali swoje umiejętności gry na instrumentach perkusyjnych grając pomysłowo zaaranżowane frazy rytmiczne. Uczniami dyrygowała nauczycielka muzyki tamtejszej szkoły. Duże wrażenie na słuchaczach zrobiła uczennica śpiewająca piosenkę z repertuaru Adele „Someone like you”. 

Po oficjalnym przedstawieniu w szkole goście zostali zaproszeni do odwiedzenia innej szkoły, tym razem dla osób z autyzmem w Istambule. W otoczeniu szkoły znajdowała się szklarnia (wewnątrz papryka i pomidory), oraz pomieszczenie gospodarcze. Wszystkie klasy w szkole wyglądały w taki sam sposób: brak wyrazistych kolorów ścian,  na ścianach materace, minimum mebli, oraz szyby w drzwiach.  Po rozmowie z nauczycielami dowiedzieliśmy się że szkolnictwo specjalne w Turcji dopiero na poważnie się zaczyna, gdyż nie ma tam jeszcze dość wykształconych kadr i sprawdzonych metod pracy. Na wszystkich gościach ogromne wrażenie zrobił pokój dyrektora z ogromnym telewizorem LCD (ok. 60 cali), który dawał podgląd do każdego pomieszczenia w szkole. Po wizycie w szkole zostaliśmy zaproszeni do obejrzenia grekokatolickiego monastyru Monastery of the Mother of God at the Spring z bizantyjskimi malowidłami i sadzawką chrzcielną do której wchodzi się po stopniach.

Pod koniec dnia wspólnie udaliśmy się na późny obiad do nauczycielskiej restauracji Zeitinburnu.

                                                                                             OPRACOWANIE
mgr Zbigniew Krupa